Sztuczka prawie podziałała. Szturmowiec został zepchnięty na boczną uliczkę, lecz po paru sekundach wrócił strzelając do śmigacza Lii. Trafił w niego celnie. Pojazd zaczął się dymić, a jedyną okazją do przeżycia było skoczenie na pojazd oddalony od niej o pół metra. Skuter drugiego żołnierza.

Skoczyła, lecz potknęła się o bagażnik śmigacza i prawie by się zabiła o ziemię, gdyby nie to że w ostatniej chwili złapała hełm pilota. Szturmowiec odwrócił się i spróbował w nią strzelić z pistoletu.

Udało się to. Broń uciekła gdzieś w tył, a szturmowiec nie wiedząc co zrobić zatrzymał pojazd i postanowił uderzyć Twilekankę z pięści. Jego kolega wylądował dziesięć metrów dalej i już leciał z blasterem w ręku.

Cios był bezbłędny. Mężczyzna skulił się z bólu i nie wyglądało na to by mógł wstać. Pancerz na kroczu nie wytrzymał uderzenia i pękł. Drugi szturmowiec był jeszcze parę metrów od Lii.

Drugi szturmowiec parę razy strzelił, lecz Lia już dawno odjechała. Urządzenie które trzymała w ręce informowało ją że musi skręcić ze wschodu na południe. Prosta droga na czapy polarne mogła się okazać jednak trudna. Dziewczyna ubrana była w lekkie ubranie, nie miała jedzenia, a po drodze znajdowało się parę osiedli zamieszkałych przez mało i średnio zamożnych obywateli, gdzie mogły występować patrole. W dzielnicy jakiej akurat się znajdowała, pełnej dymu i brudu mogła nie znaleźć potrzebnych rzeczy, ale zawsze można było spróbować.

Zauważyła tony istot przemierzających ulice, oraz parę statków lecących szlakiem powietrznym. Oprócz tego parę sklepów. Na świecących neonowych szyldach pisało. "Bronie na każdą okazję", "Firmowe ubrania z Rubieży", "Czterech Ithorian. Pij ile chcesz", oraz wiele innych.

Pojazd nadal stał. Nikogo nie interesowały śmigacze z oznaczeniami republiki.

Gdyby Lia lubiła zieloną Klatooiańską pleśń, to może by znalazła sklep z żywnością, ale jej jedynym ratunkiem była tutejsza kantyna.